Czy wiesz, kiedy odczuwasz głód emocjonalny?
Czasem trudno odróżnić prawdziwy głód od apetytu na konkretną potrawę – a jeszcze trudniej zorientować się jaki rodzaj głodu odczuwamy. Dopadł nas głód fizjologiczny (ten „zwykły”) czy też głód emocjonalny? W wirze codziennych zadań często bezrefleksyjnie podchodzimy do tematu jedzenia. To może powodować przejadanie się. A w konsekwencji nie tylko przybieranie na wadze ale i złe samopoczucie, wstyd czy poczucie winy.
Po pierwsze: nie szkodzić
Dlatego tak ważne jest zatrzymanie się na chwilę i zastanowienie się nad ty, co odczuwamy. Czujemy głód czy jesteśmy po prostu zaaferowani jakąś sprawą i chętnie byśmy coś pochrupali? Równie ważne jest zjedzenie posiłku w uważny sposób, tak by rozpoznać, kiedy odczujemy sytość.
To, że mamy akurat apetyt na pomidorową lub lody malinowe to nic złego. Natomiast to, że chcemy koniecznie zjeść jakiś produkt, np. pizzę bo nam się nudzi, jesteśmy smutni, źli i prawdopodobnie się przejemy – już nie. Nie załagodzi to negatywnych emocji, wręcz przeciwnie – pogorszy nasz stan.
Często nie zdajemy sobie sprawy, że jemy pod wpływem emocji – stąd warto mieć taką ściągę przedstawiającą cechy głodu fizjologicznego i głodu emocjonalnego.
Głód fizjologiczny
- pojawia się stopniowo
- pragnienie jakiegokolwiek rodzaju pokarmu – zaspokoi je zarówno kanapka z masłem jak i deser
- pojawia się po kilku godzinach od ostatniego posiłku
- zaspokojenie go może być odroczone w czasie – jesteśmy w stanie wytrzymać do przerwy obiadowej
- nie mija z czasem – nasila się
- jest spowodowany fizjologiczną potrzebą
- ustaje wraz z odczuciem sytości
- zaspokojenie go wiąże się ze satysfakcją
Głód emocjonalny
- pojawia się nagle
- to ochota na konkretny rodzaj pokarmu (więc musi być to pizza lub czekolada konkretnej marki)
- pojawia się nawet tuż po sytym posiłku (na przykład ochota na deser po dwudaniowym obiedzie)
- jest to silne pragnienie natychmiastowego zaspokojenia
- mija z czasem
- jest często spowodowany negatywnymi emocjami, takimi jak smutek, nuda, złość czy samotność
- nie ustaje wraz z odczuciem sytości, a więc trudno go zaspokoić
- zaspokojenie go często wywołuje poczucie winy lub wstyd
Poniżej przedstawiam ściągawkę – porównanie głodu fizjologicznego i głodu emocjonalnego.
